De kracht van de Rozenkrans: De slag van Lepanto
Op 7 oktober viert de Katholieke Kerk het feest van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, en oktober is naar traditie de Rozenkransmaand. 13 oktober gedenken we ook de laatste verschijning van O.L.Vrouw en het groot zonnewonder te Fatima in 1917. Misschien een uitstekende gelegenheid om deze maand dagelijks trachten een hele Rozenkrans (dus drie of vier rozenhoedjes) te bidden. Maar hoe komt het ook alweer dat we deze feestdag vieren, en dat oktober traditioneel de Rozenkransmaand is?
Daarvoor moeten we terug naar de 16de eeuw. Het Ottomaanse rijk was enorm gegroeid, en omvatte heel het huidige Midden-Oosten, een groot deel van Noord-Afrika en de gebieden die we nu kennen als Griekenland, Slovakijë, Kroatië, tot aan Hongarije. De Turken dreigden uiteindelijk heel Europa te overrompelen, en moesten teruggedrongen worden. In deze kritieke situatie vormde Paus Pius V een Heilige Liga, een Christelijk leger, om tegen hen de strijd aan te gaan. De Christelijke vloot bestaande uit legers van Venetië, Genoa en Spanje, werd aangevoerd door Don Juan van Oostenrijk.
Reeds op 17 september 1569 gelastte de Paus alle Christenen te bidden voor de overwinningen van de Christelijke legers. Hij beval alle kerken om de Veertig-uren devotie te houden, met publieke processies en het bidden van de Rozenkrans. Twee jaar later, op 7 september 1571 werd de beslissende slag gevochten: de slag van Lepanto – vlakbij het huidige Corfu (Griekenland). De Paus spendeerde toen de hele nacht in gebed. In het schip van Don Juan was ook een kopie aanwezig van de miraculeuze afbeelding van O.L.Vrouw van Guadalupe.
Voordat de Christelijke legers richting de aanvalsplaats voeren, baden ze vol devotie de Rozenkrans, terwijl de Pauselijke Legaat hen de Apostolische zegen gaf. Drie uur lang bleven de 65.000 man, die allemaal de H. Communie hadden ontvangen die morgen, de Rozenkrans bidden. Dan werd op elk schip de algemene absolutie gegeven door de kapelaans. De aanval begon. De wind, die tegen de Christelijke vloot inging, viel plots stil. De strijd woedde tot in de late namiddag, toen de Turken afdropen. De Christelijke legers verloren 7500 man, de Turkse 30.000. Don Juan schreef deze overwinning toe aan de machtige voorspraak van de Koningin van de Rozenkrans. Toen de overwinning behaald was, zag de Paus dit op hetzelfde moment in een visioen, waardoor hij in tranen uitriep: “De Christelijke vloot is zegevierend!”
Paus Pius V stelde op die dag het feest in van Onze Lieve Vrouw van de Overwinningen, die vanaf dan jaarlijks op de 7de oktober zou gevierd worden. De naam van die feestdag werd later veranderd in ‘Feest van O.L.Vrouw van de Rozenkrans.’