Het feest van het H. Sacrament kwam er het eerst; de wens van Jezus dat deze feestdag er zou komen in juni werd door de Heilige Juliana van Cornillon in de 13de eeuw bekend gemaakt, en in 1264 door Paus Urbanus IV ingesteld voor de hele Kerk. Pas in de 17de eeuw verscheen de Heer aan Maria-Margareta Alacoque om haar de devotie tot zijn Heilig Hart bekend te maken, en te vragen dat men de vrijdag na het octaaf van Sacramentsdag, het feest van het H. Hart zou vieren. Daarom is de junimaand ook de H. Hartmaand. Die twee feesten hangen onlosmakelijk met elkaar verbonden: Sacramentsdag is eigenlijk ook een feest van Jezus’ Heilig Hart; en het feest van het H. Hart is eigenlijk ook een soort feest van het H. Sacrament.

De vele Eucharistische mirakelen van door eeuwen heen, welke recent wetenschappelijk werden onderzocht, tonen dat de in de H. Mis geconsacreerde H. Hostie steeds het H. Hart van Jezus is: het vlees is van de hartspier van een stervende man van in de 30 jaar, en het bloed is altijd van bloedgroep AB. De miraculeuze Hostie in Lanciano van 750 toont precies diezelfde kenmerken als de miraculeuze Hostie van Buenos Aires van 1996, of de miraculeuze Hostie van Legnica van 2013. Nooit vond men in een miraculeuze Hostie bvb. spierweefsel van de arm, of van het been, of bvb. weefsel van de lever, de nieren, of wat dan ook. Altijd was het hartspierweefsel. Dus weefsel van het hart waarmee Jezus de mensen zo bemint, waardoor Hij – het Lam Gods – voor ons op het Kruis een gruwelijke marteldood, een dood van een schurk, heeft willen sterven. Jezus geeft zich geheel aan ons in de H. Hostie, maar vooral lijkt God te willen benadrukken dat Hij ons zijn Hart geeft, en dus zijn Liefde geeft.

Als we Sacramentsdag vieren, of het feest van het H. Sacrament (of Corpus Christi), dan vieren we de werkelijke Tegenwoordigheid van de Heer in dit H. Sacrament: Hij is er werkelijk en levend aanwezig. Het is werkelijk “zijn vlees”, zoals Hij zei in het Johannesevangelie, maar onder de gedaante van brood. We vieren en danken God dat Hij het H. Misoffer, en dus ook het H. Sacrament heeft gegeven aan de Kerk, zodat Jezus effectief onder ons blijft tot aan het einde der tijden. Het H. Sacrament is bovenal een liefdessacrament, een sacrament van zijn Heilig Hart dat ons zo innig bemint. En dat Heilig Hart, dat ons zo bemint, dat brandt van liefde voor ons zondaars, maar dat ook zo gewond is door de vele zonden, beledigingen en heiligschennissen in deze wereld; vieren we de vrijdag na het octaaf van Sacramentsdag. We vieren het feest van het Hart van de Godmens, van het fysieke vleesgeworden Hart van God, dat ons de liefde van de Vader moet tonen voor alle mensen.

Het H. Sacrament en het H. Hart zijn één. Laten we in deze dagen dan ook met meer liefde en dankbaarheid Jezus aanbidden in zijn Heilig Sacrament, en zijn Heilig Hart op bijzondere wijze vereren. En laten we ook eerherstel brengen, voor de zovele beledigingen Hem aangedaan, die zijn Hart zo verwonden, en welke afgebeeld worden door de doornenkroon rond zijn Hart. God zal ons dat lonen.

Gepubliceerd door Michaël Dekee

Michaël (°1991) studeerde biologie aan de UGent. Hij publiceert op verschillende websites artikelen over geloof en wetenschap en is auteur van verschillende boeken, waaronder "De evolutietheorie ontkracht" en "Het Geheim van Fatima". Alle berichten van Michaël Dekee weergeven