Wij mogen de moed en de hoop niet verliezen

Onlangs las ik op een Engelstalige blogsite over een lezer die de moed had verloren. Hij schreef:
Waarom stelt God zijn barmhartigheid en gerechtigheid uit? We leven in tijden die kwaadaardiger zijn dan vóór de grote overstroming en in Sodom en Gomorra. De grote Waarschuwing zou de wereld lijken te “schudden” en te resulteren in grote bekeringen. Waarom leven we nog steeds in zoveel kwaad en duisternis in deze wereld, waar gelovigen het amper nog aankunnen? God lijkt “afwezig”, en Satan slacht elke dag gelovigen af en de aanval houdt maar niet op… Ik heb de hoop in Zijn plan verloren.
De toestand in de wereld zou een mens soms echt neerslachtig kunnen maken. Maar toch, als wij de drie goddelijke deugden hoog in het vaandel houden, dan kunnen wij niet de moed en de hoop verliezen, hoe slecht het er ook uitziet: geloof, hoop en liefde. Wij geloven in God en in zijn heilsplan, wij hopen op God en op zijn ingrijpen op het gepaste moment, en wij beminnen God en moeten daarom volledig op hem vertrouwen. Dat geloof, die hoop en die liefde kunnen wij slechts uiten door gebed. Wie niet bidt, gaat ten onder. Dit is de tijd van de beproeving.
Daarom blijft het gebed van de Engel van Portugal zo actueel:
“Mijn God, ik geloof in U, ik aanbid U, ik hoop op U en ik bemin U. Ik vraag U vergiffenis voor hen die niet in U geloven, U niet aanbidden, niet op U hopen en U niet beminnen.”
God blijft bij ons, door zijn Zoon aanwezig in de H. Eucharistie. Jezus zei in het Evangelie dat Hij met ons blijft, alle dagen tot aan de voleinding van de wereld. God zàl ingrijpen, God zàl handelen, en Hij is bezig, hoe weinig wij het soms ook kunnen zien. Maar wij moeten beseffen dat dit alles MOET gebeuren, het is voorzegd. Het staat in het Evangelie, en in de brieven. De tijd die wij nu beleven werd voorzegd door zovele heiligen, door zovele profeten en zieners. Maar de overwinning behoort toe aan God. Satan weet dat zijn tijd kort is, en dat het einde voor zijn ‘rijk’ nadert. God is geduldig, en Hij weet maar al te goed dat er nu zovelen zijn die niet in Hem geloven en die Hem nooit echt hebben leren kennen (bvb. in een atheïstisch gezin opgegroeid,…). God blijft medelijden hebben, en zijn schepsels beminnen. Hij heeft een plan, en wil zielen redden. Wij moeten gewoon ons overgeven aan God, offers brengen in de geest van de zieners van Fatima om zielen te redden, en bovenal: blijven bidden en smeken!
Waar verlang ik naar? Ik verlang hevig naar de bekering van vele zielen, naar een nieuwe tijd van evangelisatie, en daar blijf ik op hopen, daar blijf ik in geloven. Eens komt er een einde aan dit goddeloze tijdperk, en zal Christus triomferen. Blijven we daar naar verlangen!






Er wordt ook gezegd dat Gods tijd en gedachten niet de onze zijn…laten we vol vertrouwen zijn in Hem die alles leidt, onze Schepper ! We kunnen Hem niet vatten… Dankbaar dat we als kinderen mogen zijn, dankbaar voor het gebed en voor de Liefde, de kern van alles…hoeder van onze broeder zijn, de ene keer zijn wij als verloren, de andere keer onze naaste, hoe mooi hoe de Heer ons laat groeien en mede voor elkaar laat zorgen. ..immer voorwaarts , de blik op Christus onder de hoede van de Moeder Gods. Vrede en alle goeds!
LikeGeliked door 1 persoon