Wonderbaarlijke bewaring van het lichaam van Zuster Wilhelmina, uit Missouri (VS), stichtster van een traditionele Benedictijnse kloostergemeenschap

In Gower, Missouri, in de VS, is er opschudding ontstaan over het perfect bewaarde lichaam (met een perfect bewaard habijt) van de Afro-Amerikaanse zuster Mary Wilhelmina Lancaster, die in 2019 op 95-jarige leeftijd overleed en buiten in de kloostertuin werd begraven in een simpele houten kist. Zij was de stichtster (en moeder overste) van de traditionele kloostergemeenschap van de Benedictijnse Zusters van Maria, Koningin van de Apostelen (waar dus de Traditionele Latijnse Mis werd gecelebreerd). Het nieuws bracht een stroom van pelgrims op de been.
Deskundige begrafenisondernemers krabben zich in de haren over het onlangs opgegraven lichaam van zuster Wilhelmina Lancaster, een benedictijnse non die in 2019 overleed en nu in een onverwachte staat van conservering blijkt te verkeren.
De reacties komen een week nadat de abdis en zusters van de gemeenschap die zij stichtte, de Benedictijnse Zusters van Maria, Koningin der Apostelen, op 18 mei de eenvoudige houten kist van de 95-jarige Afro-Amerikaanse religieuze zuster opgroeven van de begraafplaats op het kloosterterrein in het landelijke Gower, Missouri, om haar stoffelijk overschot te verplaatsen naar een laatste rustplaats in hun kapel.

De plaatselijke bisschop Vann Johnston van het bisdom Kansas City-St. Joseph bezocht het klooster maandag om het stoffelijk overschot van zuster Wilhelmina te bekijken. Johnston gaf dezelfde dag een verklaring uit, waarin hij zei dat een “grondig onderzoek” nodig was om “belangrijke vragen” te beantwoorden die de staat van haar lichaam opriep.
Jack Klein, eigenaar van Hixson-Klein Funeral Home in Gower, Missouri, die zei dat hij aanwezig was bij de begrafenis van zuster Wilhelmina en haar overlijdensakte uitgaf, bevestigde voor CNA dat het lichaam van de religieuze zuster niet gebalsemd was en dat de houten kist niet in een buitenbegrafenis container was geplaatst.
Klein zei dat hij “niet kan begrijpen” hoe het lichaam van zuster Wilhelmina, vier jaar na haar begrafenis, in de huidige staat kan verkeren.
David Hess, programmacoördinator en universitair hoofddocent van de afdeling mortuariumkunde aan het Salt Lake Community College in Salt Lake City, toonde zich even verbaasd.
“Als het lichaam niet gebalsemd was, en het was na vier jaar nog steeds intact, dan is dat voor mij een verrassing,” zei hij tegen CNA. “Ik had verwacht dat het lichaam vergaan zou zijn, misschien niet helemaal tot op het bot, maar in ieder geval ernstig vergaan.”
Het lichaam van zuster Wilhelmina, dat in de open lucht is tentoongesteld voor pelgrims om te bezoeken, zou de afgelopen dagen geen vieze geur hebben, zoals volgens begrafenisondernemers het geval zou zijn bij een lichaam dat vier jaar lang in ontbinding is geweest.
Een pelgrim, Peggy Tynan uit Denver, vertelde CNA zelfs dat ze tijdens het bidden over het lichaam van zuster Wilhelmina op 24 mei een “zoet en bloemig aroma” rook, dat zo sterk was dat ze het kon proeven. Een journalist van EWTN’s ACI Group die het lichaam afgelopen weekend bezocht, merkte ook geen geur van ontbinding op.
“Het is nogal vreemd, als het lichaam niet gebalsemd was, dat er geen geur zou zijn,” zei Hess.

Zuster Wilhemina werd op 13 april 1924 in St. Louis geboren als Mary Elizabeth Lancaster, als tweede van vijf kinderen van Oscar en Ella Lancaster.
Volgens een autobiografie gedeeld door de religieuze orde die ze oprichtte, deed ze in 1934, toen ze negen was, haar eerste Communie en schreef ze later dat ze een visioen meemaakte waarin ‘Onze Heer me vroeg of ik de zijne wilde zijn’.
‘Hij leek me zo’n knappe en geweldige Man, dat ik onmiddellijk instemde’, schreef ze. ‘Toen zei Hij dat ik Hem elke zondag bij de H. Communie moest ontmoeten. Ik zei niets over dit gesprek tegen iemand, omdat ik geloofde dat iedereen die naar de Heilige Communie ging Onze Lieve Heer tegen zich hoorde praten.’
Na deze ervaring vroeg haar priester haar of ze ooit had overwogen om non te worden, en ze sprong op het idee en schreef een brief aan de Zusters Oblaten van de Voorzienigheid in Baltimore met het verzoek om in te treden toen ze nog maar 13 was.
Beste Moeder Overste,’ stond er in de brief, volgens Catholic News Agency. Ik ben een meisje van 13 jaar oud en ik wil graag non worden. Ik ben van plan om zo snel mogelijk naar uw klooster te komen.
Ze hoorde echter dat ze zou moeten wachten tot ze klaar was met de middelbare school om het proces om non te worden te beginnen, en keerde terug naar haar schoolstudies.
Opgroeien in het gesegregeerde St. Louis ging niet zonder slag of stoot voor de jonge Mary Lancaster, en volgens CNA werd ze ooit beschimpt met de racistische bijnaam ‘chocolate drops’ toen ze op weg van school naar huis door een blanke buurt liep.
Toen de plaatselijke katholieke middelbare school gescheiden werd, richtten Lancasters ouders, die niet wilden dat ze naar een openbare school ging, de St. Joseph’s Catholic High School for Negroes op.
Vervolgens ging ze in 1941 in opleiding bij de Zusters Oblaten van de Voorzienigheid.
Op 9 maart 1944 legde ze haar geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af bij de orde en koos ze de nieuwe naam ‘Wilhelmina’ ter ere van haar pastoor, pater William Markoe, die haar aanmoedigde om haar roeping na te streven, aldus de Catholic Key.
Later in haar leven zei ze volgens CNA: “Ik ben Zuster WIL-HEL-MINA – ik heb een “hel” van een wil en dat meen ik!”. (‘I am Sister WIL-HEL-MINA — I’ve a HELL of a WILL and I MEAN it!’)
Gedurende haar 50 jaar bij de Zusters Oblaten van de Voorzienigheid werkte zuster Wilhelmina als onderwijzeres, archivaris en assisteerde ze in het Mount Providence Center of Music and General Culture.
Ze streed (na Vaticanum II) hard voor het behoud van de tradities van de orde, met name het gebruik van het volledige habijt, en maakte er zelfs zelf één toen de zusters stopten met de productie ervan.
Ze maakte delen van haar zelfgemaakte habijt uit een plastic bleekwaterfles. Het kan haar leven hebben gered toen een verontruste student een mes naar haar gooide, dat werd afgeketst door de stijve, hooggesloten kraag van het kledingstuk.
Ik had in die dagen niet de gedachte of de wens om mijn gemeenschap te verlaten, maar ik was er helemaal voor om haar te hervormen. We hadden een verkeerde afslag genomen, zei ik, en moesten terug,” schreef ze later.

In 1995 verliet zuster Wilhelmina formeel de Zusters Oblaten van de Voorzienigheid om de Benedictijnen van Maria, Koningin der Apostelen op te richten, een strikte contemplatieve en traditionele orde die de Regel van Sint Benedictus volgt, onder de hoede van de traditionele Priesterbroederschap van Sint Petrus.
Deze nieuwe kloosterorde staat er dus om bekend dat men er de Traditionele Latijnse Mis celebreert, en er het kloosterbrevier van 1962 bidt. Ook brengen de zusters cd’s uit met gregoriaanse gezangen, als bron van inkomsten.
“Aan degenen die zeggen dat mijn vertrek uit mijn oude gemeenschap om een nieuwe te stichten geen zin heeft, antwoord ik dat dit alleen begrijpelijk is in het leven van het geloof,” schreef zij eens.
Toen Wilhelmina’s gezondheid in 2019 afnam, verzorgden de novicen in haar orde haar aan haar bed, en één bad in het bijzonder om ‘getuige te zijn van een voorbereidende genade’ voor haar dood.
‘Het gebed van de novice werd verhoord toen zij op de ochtend van 10 januari de cel van Zr. Wilhelmina binnenging en haar stralend zag glimlachen met ‘een zeer zuivere en onschuldige uitdrukking,’ aldus de orde in een nieuwsbrief.
Men hoorde de zuster uitroepen: “Jezus, Jezus! Hij is de Goede Herder. Hij wil dat iedereen naar de hemel gaat! Hij zegt dat iedereen naar de hemel moet gaan!’

Op de vraag of ze de Heer had gezien, antwoordde ze: ‘Ja, ik heb Jezus gezien! Iedereen in de wereld, iedereen moet naar de Hemel. Hemel, Hemel, ik wil naar de Hemel!”, zei zei.
Zuster Wilhelmina stierf op 29 mei 2019 en werd met de hand begraven op de grond van het klooster.

Bron: Catholic News Agency en Daily Mail






Wat een prachtig nieuws. Ik wou dat ik ze had gekend. Hier vinden we zo geen zusters meer?
LikeLike
Deze vrouw had de juiste geloofshouding. Ze heeft nog het echte katholieke geloof meegekregen, zoals dat voor de generatie uit de jaren twintig van de vorige eeuw normaal was. Alles geldig, ook haar eeuwige geloften. Het enthousiasme om als 13 jarige al te willen intreden in het klooster, is een goed teken. Maar dat “wonderbaarlijk”, ja, dat moeten we maar rustig afwachten. Er zijn meer gevallen bekend van bewaring van het lichaam, waar een natuurlijke verklaring voor bleek te zijn. Mensen worden heilig verklaard op grond van de heldhaftige beoefening van de christelijke deugden. Daar is een onderzoek voornamelijk op gericht, of dat het geval was.
LikeLike