Spring naar inhoud

De Heer heeft het leven van een eenvoudige, arme mens geleefd, en daarmee gedeeld in al onze ellenden

Nog al te dikwijls klagen wij over onze situatie, over dit of dat gebrek dat we moeten lijden (in materiële zaken), over geldtekort, over miserie of lichamelijk lijden dat we moeten dragen, enz. Maar we vergeten daarbij nog al te vaak te kijken naar het kruisbeeld, dat in elke kamer zou moeten tegenwoordig zijn, en overwegen vaak nog te weinig Jezus’ leven, om het dan met het onze te vergelijken…

God die Mens werd door zijn Zoon Jezus Christus, heeft in al onze ellenden gedeeld, en zelfs méér dan onze ellenden. Als wij denken ellende te kennen, dan was de ellende die Hij had gekend wellicht altijd (veel) groter. Hij werd in armoe geboren, in de wildernis in een koude grot, waar wellicht ongedierte in rondkroop. Hij werd dus niet geboren in een koninklijk paleis, op zijden kussens. Maar de geschenken die de drie Koningen kwamen brengen, brachten de Koning der Koningen de hulde die Hem toekwam, hoewel Jozef en Maria die geschenken dan onmiddellijk weer aan de armen uitdeelden.

Kort na zijn geboorte moesten Maria en Jozef al vluchten naar Egypte, door de woestijn, met ontberingen. Hitte, droogte, honger, dorst,… Dan leefden ze enkele jaren als paria’s in het heidense Egypte. Het was pure armoede. Vervolgens keerden ze terug naar Nazareth, toen de oude koning Herodes gestorven was. In Nazareth was het ook geen luxe: een eenvoudige woning, zonder glazen vensters, stromend water, zonder harde tegelvloer en al het comfort dat we nu kennen,… Insecten kropen er wellicht rond, de wind waaide door het huis, en misschien kwam er water binnen toen het hevig regende.

Jozef arbeidde als timmerman, en Jezus hielp hem zodra Hij kon. God versmaadde de eenvoudige handenarbeid niet, maar Hij zegende het door het zelf te beoefenen. Maar Jozef werd (zoals we lezen in de visioenen van A.K. Emmerick) niet altijd betaald voor zijn werk, waardoor hij soms geen loon had ontvangen, en er geen brood op tafel kon komen: zelfs de honger heeft Jezus in zijn kindertijd gekend. Maar Hij “toverde” geen brood op tafel, en zei tegen Maria en Jozef dit op te offeren en op God te vertrouwen. Jezus was tot zijn 30 jaar zelf timmerman, en kluste samen met Jozef in de huizen van onder meer rijke Farizeeën. Dat is de reden waarom ze later in Nazareth hem op ongeloof onthaalden, in de zin van: “Dat is toch de zoon van de timmerman, iemand die niet gestudeerd heeft zoals wij, en die gaat ons hier de les komen spellen?”

Tijdens zijn openbaar leven bezat Jezus geen woning, Hij verbleef altijd bij vrienden, of in één of andere herberg. Hij ging niet rijk gekleed, en bezat geen grote sommen geld of andere goederen. En tijdens zijn openbaar leven, zijn prediking, werd hij vaak misbegrepen, niet geloofd, gehoond,… Welk een frustratie… welk een innerlijk lijden… En dan, toen Hij 33 jaar was geworden, werd hij nog verraden, gevangen genomen en mishandeld, en overgeleverd om te worden gemarteld en gekruisigd. Niemand op aarde heeft ooit een lijden en dood ondergaan zoals Hij. Ieder ander zou reeds zijn gestorven tijdens de geseling, of andere martelingen. Hij werd ontdaan van alles wat Hij bezat, tot zijn kleren toe, enkel een doek om nog zijn naaktheid te bedekken behield Hij. Zijn ‘sterfbed’ was een hard houten kruis, en Hij was er nog aan vastgenageld ook – in de brandende zon, terwijl er walgelijke vliegen op zijn wonden kwamen zitten. Hij stierf in de gruwelijkste pijnen, met een grote dorst, in de grootste vernedering die men kan bedenken.

Totale onthechting, ontbering, lijden en offer: dit is het hele leven van de Heer. En ook wij zoeken best niet te veel het comfort op. Toen ik enkele dagen geleden ’s morgens werd gewekt door een vrachtwagen die een graafmachine loste vlak voor mijn deur, voor werken in de straat hier verder (wij zitten al twee jaar in de werken hier in de omgeving), werd ik weer kwaad en verlangde ik weer om ergens zo afgelegen mogelijk te wonen, maar ik kreeg direct de ingeving: “Je moet niet het comfort opzoeken, maar offers brengen!”.

Ja, zo heeft ook de Heer geleefd hier op aarde: Hij zocht niet het comfort, maar bracht voortdurend offers. Moge het een aanmoediging zijn. Het comfort zal er komen in de Hemels Paradijs, als loon voor al onze offers, ons lijden, onze beproevingen, onze navolging van Christus.

1 reactie »

  1. Beste,

    Dit is een heel mooie tekst en een grote waarheid.
    Het zet ons met onze voeten op de grond !
    Bedankt daarvoor.

    Met Gods zegen en vriendelijke groeten,
    Patrick.

    Like

  2. Ik ken het, en het is zo waar. We mopperen al te vaak.
    Want we vergelijken ons zelf met anderen, die het beter hebben.
    Jesus heeft ons het grote voorbeeld gegeven.

    Like

Geef een reactie op Patrick Dhiedt Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.