Zijn godsvrucht tot Maria

Men kan niet berekenen hoe dikwijls pater Valentinus in een uur of op een dag de woorden “Ave Maria” uitsprak. Het miraculeuze beeld van de H. Maagd, Virga Jesse, dagtekent uit de veertiende eeuw. De Minderbroeders verrichtten de heilige diensten in de kapel waar dit wonderbeeld berustte. In die kapel heeft pater Valentinus meer dan veertig jaar gebeden en gewerkt. Menigmaal heeft broeder koster hem achter het hoogaltaar, waar de Virga Jesse geplaatst is, op zijn knieën heen en weer zien kruipen. Op een avond trof men de heilige kloosterling neergeknield voor het beeld. Hij verkeerde in de waan, dat hij alleen was, en men hoorde hem steeds halfluid herhalen: “Maria, gij zijt mijn Moeder. Gij moet mij die genade verlenen. Gij kunt ze mij niet weigeren.”

Wanneer hij door de Kapelstraat trok, ging hij zeker de oude paterskerk binnen, om er te bidden voor het zo vertrouwde beeld. Hij ging voorbij geen beeld van Maria of hij groette eerbiedig met het hoofd en sprak: “Ave Maria”. Bij het bezoek aan zijn geboortestad ging hij altijd in de hoofdkerk neerknielen voor het Onze-Lieve-Vrouwebeeld. In Mechelen begaf hij zich steeds naar Onze Lieve Vrouw van Hanswijk. Tijdens zijn verblijf in het ooglijdersgesticht van Gent ondernam hij dikwijls vroeg in de ochtend een bedevaart naar Oostakker. Onze Lieve Vrouw van Scherpenheuvel genoot nochtans zijn voorkeur. Tijdens een reis met de trein keek hij, zolang het kon, naar de toren van de kerk. Hij vereerde Zijn Hemelse Moeder met een titel die men bij uitnemendheid franciscaans kan noemen: Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Steeds droeg hij een medaille van O.L.V. Onbevlekt. Hij had eigenhandig zijn naam opgeschreven in het broederschap van O.L.Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Tijdens de laatste jaren van zijn leven sprak men soms over zijn aanstaande gouden jubileum als priester. Dan antwoordde hij: “Och kindje, daar is voor mij maar één jubelfeest meer, namelijk dat van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Als ik dat kan meevieren, ben ik gelukkig genoeg.”

Op zekere dag was de vrome kloosterling bij een priester geherbergd. ’s Avonds bemerkte hij een beeldje van Onze Lieve Vrouw op de schouw en vroeg hij of hij het mee naar boven mocht nemen. De priester stemde ermee in, maar vroeg: “Ja, pater, maar wees voorzichtig, want het is niet van mij.” Zoals een kind een kostbare pop zou dragen, zo nam hij het beeld in zijn handen, hief het tot aan zijn ogen, bad en sprak met het beeld en ’s morgens bracht hij het op dezelfde wijze naar beneden.

Toen iemand hem eens vroeg wat het beste rustende gebed is zei hij: “Het rustende gebed? Het beste rustende gebed is nog dit”, en hij wees naar zijn rozenkrans.

Het lezen van zielen en voorspellen van de levensstaat

Een heer uit Luik die sinds enkele tijd de sacramenten verwaarloosde, was in betrekking met een familie die vaak over het heilig Paterke sprak. Vaak weerklonk de stem van de genade, maar menselijk opzicht of één of andere reden weerhield hem van zijn plan. Zo verliepen 14 jaren. De man was van plan om te huwen: dat was een geschikte gelegenheid om zich naar Hasselt te begeven. Zo gezegd, zo gedaan. Pater Valentinus schoof het deurtje open en vroeg zonder enige andere inleiding: “Waarom zijt ge niet eerder gekomen, kindje? Gij hebt reeds 14 jaar lang willen komen en hebt het altijd uitgesteld.” Getroffen door zulke onverwachte woorden sprak de man een rouwmoedige biecht en vroeg het nodige biechtbriefje. Zonder op de vraag te antwoorden of inlichting te vragen (naar zijn naam) verliet de pater de biechtstoel en begaf zich naar de sacristie. Na enkele ogenblikken keerde hij terug, begeleidde de penitent tot aan de kerkdeur, omhelsde hem, reikte hem het briefje met de woorden: “Nu zijt gij een heilige. Ga maar voort met uw rozenhoedje in uw zak te bidden.” Werkelijk, de man durfde zijn overtuiging niet openlijk tonen en bad daarom zijn rozenhoedje in zijn zak. Het biechtbriefje bevatte duidelijk de voornaam en familienamen.

Een juffrouw uit de Limburgse Kempen was van plan in het huwelijk te treden, maar de plannen waren verbroken. Op de dag voor het feest van Onze Lieve Vrouw ging ze naar de kerk van de paters Minderbroeders, zonder het voornemen om te biechten. Pater Valentinus ging naar zijn biechtstoel en gaf haar een wenk hem te volgen. Daar er op dat ogenblik geen mensen waren, besloot ze aan zijn teken gevolg te geven. “Kindje,” sprak hij, “gij waart niet voornemens in de biechtstoel te komen, maar Onze Lieve Vrouw verlangt dat ge morgen ter harer eer zoudt communiceren. En ge moet u niet kwellen met gedachten aan die jonge heer; die wordt toch nooit uw man. Het meisje was enigszins gestoord en ontevreden en besloot nooit meer bij pater Valentinus terug te keren. Enkele tijd nadien werd ze op een middagmaal uitgenodigd waar ze haar toekomstige echtgenoot voor de eerste maal ontmoette. In de volgende biecht verklaarde pater Valentinus: “Kindje, gij hebt diegene gezien die eens uw man zal worden.” – “Maar, pater, hij bevalt me helemaal niet.” – “Gij zult dat niet blijven zeggen!” Er verstreken niet vele weken toen de pater haar opnieuw aansprak: “Kindje, één van deze dagen is uw huwelijk beslist.” En inderdaad, in de loop van dezelfde week deed haar toekomstige man zijn huwelijksaanzoek.

Een juffrouw uit Sint-Niklaas trad vreselijk bedroefd in zijn biechtstoel. “Eerwaarde pater, ik lijd toch zoveel…” Pater Valentinus liet haar niet uitspreken en vroeg niet naar de oorzaak van haar leed: “Dat is niets kindje. Ik heb voor uw vader gebeden. Hij is nu reeds in de Hemel.” – “Ik heb reeds 300 Missen voor zijn zielenrust laten opdragen en ben bereid er nog evenveel te laten opdragen…” – “Kindje,” hernam de pater, “uw vader is in de Hemel; voor hém hoeft ge geen enkele Mis meer te laten lezen!”

Uit: Het Heilig Paterke van Hasselt – Pater Valentinus Paquay ; P. Remaclus Moonen O.F.M., Vice-Postulaat, Minderbroederklooster 12de herziene druk 1991

Gepubliceerd door Michaël Dekee

Michaël (°1991) is katholiek, gehuwd en vader. Hij publiceert op verschillende websites artikelen over geloof en wetenschap en is auteur van verschillende boeken, waaronder "De evolutietheorie ontkracht". Websites: Gegroetokruis.org Eerherstelheiligsacrament.org Evolutietheorie-ontkracht.com Alle berichten van Michaël Dekee weergeven