De wereld verafgoodt de (‘vrije’) seks en de media verheerlijkt het; laten wij als katholieken ook niet bang zijn om het eens over seks te hebben, maar dan wel binnen de juiste context. We zijn namelijk niet geroepen tot zonde, maar tot heiliging.

“Gij zult geen echtbreuk plegen”

Exodus 20,14

Dit gebod slaat op het huwelijk en wat daarmee verbonden is: de huwelijksdaad of de seksuele betrekkingen tussen twee gehuwden. Echtbreuk en overspel komen eigenlijk op hetzelfde neer: de huwelijksband wordt verbroken doordat één van de gehuwden ontrouw wordt en met iemand anders dan met de echtgenoot/echtgenote seksuele betrekkingen aangaat. Uit dit gebod kan men direct afleiden dat de seksualiteit dus enkel en alleen voorbehouden is voor twee gehuwden, man en vrouw, binnen een door God voltrokken huwelijk.

Want Christus zei, toen de farizeeën hem kwamen vragen of het geoorloofd is voor een man om zijn vrouw te verstoten voor een willekeurige reden:

‘Hebt u niet gelezen dat de schepper hen vanaf het begin mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt? En dat Hij gezegd heeft: Daarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één zijn? Ze zijn dus niet meer twee, maar één. Dus, wat God heeft verbonden, mag de mens niet scheiden.’ Ze zeiden Hem: ‘Waarom heeft Mozes dan bevolen haar te verstoten door haar een scheidingsakte te geven?’ Hij zei hun: ‘Omdat u verstokt van hart bent, heeft Mozes u toegestaan uw vrouw te verstoten, maar dat was niet zo vanaf het begin. Maar Ik zeg u: wie zijn vrouw verstoot, behalve in het geval van een ongeoorloofde verbintenis, en met een ander trouwt, pleegt echtbreuk.’Mattheüs 19,3-9

Indien nu voorhuwelijkse seks geen zonde was, dan zou God ons ook dit gebod niet hebben gegeven.  Maar omdat seksuele gemeenschap tussen twee mensen enkel binnen een huwelijk mag, is het niet toegestaan om buiten dat huwelijk om seksuele gemeenschap te hebben met iemand anders: dit is namelijk een zonde tegen de liefde: de bedrogen echtgenoot/echtgenote wordt diep gekwetst doordat waar hij/zij recht op had in het huwelijk (het lichaam van zijn/haar echtgenoot/echtgenote om zich mee te verenigen en een kind te verwekken) aan iemand anders wordt gegeven. Maar ook vóór het huwelijk kan dit niet. Er is geen verbintenis, geen kerkelijke zegen, niets… God heeft zijn zegen niet gegeven, dus is er seksuele gemeenschap zonder goedkeuring van de Hemel, wat dus een zonde is. Het is eigenlijk hoererij – want ook een prostituee heeft seks zonder enige verbintenis met haar ‘sekspartner’. Alle seks buiten een huwelijk is hoererij. Men doet zichzelf schade door te zondigen, men beledigt God en men doet de kinderen schade die eventueel (“per ongeluk?”) uit dit zondig verkeer worden geboren: want ze worden geboren in een onstabiele omgeving, waar vader en moeder niet in de echt met elkaar verbonden zijn en elkaar vóór God geen trouw beloofd hebben. Welke garantie geeft hen dat op een gelukkig en stabiel gezin?

En zo gebeurt het dat de dag van vandaag vele gezinnen kapot gaan, omdat ze niet geënt zijn op God en de belofte van trouw vóór Hem uitgesproken. Zuster Lucia zei dat O.L.Vrouw haar in Fatima had gezegd dat in de eindtijd de finale strijd tussen God en Satan zou gaan over het huwelijk en de familie. We zitten er middenin.

Doel van de huwelijksdaad

De seksuele gemeenschap wordt ook wel de huwelijksdaad genoemd, dat is – zoals het woord zelf zegt – een daad die enkel binnen het huwelijk mag plaatsvinden. Het is ook de daad waarmee het huwelijk onherroepelijk en definitief wordt voltrokken. Het doel van die daad ligt ontegensprekelijk in de door God vastgestelde natuur van ons lichaam, en niemand kan dit ontkennen: het verwekken van een kindje. Een ander doel (het bevredigen van lustgevoelens) is op zich in feite zondig. Het is geen doodzonde, maar een dagelijkse zonde, zoals St. Augustinus ons leert:

Seksuele passie is op zich geen goed in het huwelijk

Desalniettemin is geslachtelijke gemeenschap op zich niet zondig, wanneer het gepaard gaat met de intentie van het verwekken van kinderen; omdat de goede wil van de geest het daaruitvolgende lichamelijke plezier leidt, in plaats van zich erdoor te laten leiden; en de menselijke keuze is niet afgeleid van het juk van de zonde die erop drukt, aangezien de klap van de zonde teruggebracht wordt tot het doel van het verwekken van kinderen. Deze seksuele passie dan, is op zichzelf geen goed in het huwelijk. Het is een obsceniteit in zondige mensen, een noodzakelijkheid in ouders die kinderen produceren, het vuur van de wulpse genietingen, de schaamte van het echtelijk plezier. (Over seksueel verlangen, Boek I, hoofdstuk 13)

Seksuele gemeenschap in huwelijk, niet om kinderen te verwekken, is een dagelijkse zonde

“Gehuwde personen zijn elkaar niet enkel het vertrouwen van hun seksuele gemeenschap op zich schuldig, voor het verwekken van kinderen, die de eerste gemeenschap van de menselijke aard vormt in deze sterfelijke toestand, maar ook in een manier, een wederzijdse dienstbaarheid van het versterken van elkaars zwakheid, om de onwettelijke gemeenschap te vermijden… Want gemeenschap in het huwelijk voor het krijgen van kinderen is niet zondig; maar het bevredigen van seksuele passie, zelfs met iemands man of vrouw met de redelijkheid van de huwelijkstrouw is een dagelijkse zonde; maar overspel of hoererij is een doodzonde. Natuurlijk is het zich onthouden van alle gemeenschap inderdaad zelfs beter dan de gemeenschap in het huwelijk die plaatsgrijpt voor het goed van het krijgen van kinderen.” (Over Huwelijk, hoofdstuk 6)

Ook bij de zalige Anna Katharina Emmerick wordt hetzelfde onderricht gegeven:

Wanneer zij voor de huwelijksdaad samenkwamen, moesten zij een zuivere bedoeling hebben; zij moesten een mening vormen door te bedenken waarom zij dit deden. Indien zij zich door louter zinnenlust lieten geleiden, zouden zij ook slechts de bittere vruchten van de boze begeerlijkheid voortbrengen.

Idem bij Maria Valtorta; daar zegt Jezus:

Bestaat er wel een verschil tussen het bed van de zonde en dat van twee gehuwden die het zingenot aanvaarden, maar het nakomelingenschap weigeren? Laten we geen opportunistische woorden en leugenachtige redeneringen gebruiken. Het verschil is wel zeer klein. Wanneer wegens ziekte of onvolmaaktheid aangeraden of toegestaan werd geen kinderen voort te brengen, moet men zich de steriele genoegdoeningen ontzeggen die niets anders zijn dan de bevrediging der zinnen. Indien er integendeel geen enkele factor is die de voortplanting in de weg staat, waarom maakt gij dan van de natuurlijke en bovennatuurlijke Wet een immorele daad, door ze uit haar verband te rukken? (Jezus geeft onderricht voor deze tijd, 1944)

De daad wordt uit het verband gerukt, indien ze niet het als doel heeft het verwekken van kinderen, maar het bevredigen van de passies, de lust. En indien men bewust de onvruchtbare momenten uitkiest om deze lust te bevredigen door seksueel genot, en men aldus bewust het verwekken van kinderen tracht te vermijden, is bijgevolg de grens tussen steriele seksuele gemeenschap waarbij een voorbehoedsmiddel wordt gebruikt en de gemeenschap op de onvruchtbare dagen, zeer vaag. De intentie die men in z’n hart maakt is namelijk dezelfde: men wil wel het genot, maar geen kinderen. Vandaar dat ook seks tijdens de zwangerschap eigenlijk onder dezelfde noemer valt. Het doel van de gemeenschap kan in geen geval het verwekken van een kind zijn, want er is al een kind. Het is dus het puur nastreven van genot.

Lust en seksueel genot is niet iets dat moet worden nagestreefd

De Heilig Augustinus, die vóór zijn bekering lange tijd een overspelige (buitenhuwelijkse) relatie had met een vrouw, en daaruit een kind verwekte, schreef verschillende keren over de seksualiteit bij de mens. Het inzicht dat hij hierover had, had hij mede door de ervaring uit zijn vroegere zondige leven. Wat vooral opvalt is dat hij toont dat er in het Paradijs geen seksueel verlangen of genot was, dat dit door de zondeval werd veroorzaakt, dat het de drager is van de erfzonde, en dat zelfs in een goed huwelijk deze seksuele passie een noodzakelijk kwaad is, maar niet zondig, indien het strekt tot een hoger doel: het verwekken van kinderen. Vandaar dat ook de heilige Maagd nooit seksuele lust of verlangen heeft gekend, omdat zij zonder zonde was.

Adam en Eva verloren controle over hun genitaliën

“Het was niet gepast dat dit schepsel zou blozen over het werk van zijn Schepper. Maar door een rechtvaardige straf, was de ongehoorzaamheid van hun genitaliën het gevolg van de ongehoorzaamheid van de eerste mens, voor welke ongehoorzaamheid ze bloosden toen ze hun schaamdelen bedekten met vijgenbladeren, die voorheen niet schaamtelijk waren… Ze waren ineens zo beschaamd over hun naaktheid, die in de dagelijkse gewoonte waren van het naar elkaar kijken, dat ze die seksuele ledematen niet langer naakt konden aanzien, maar er onmiddellijk voor zorgden dat ze ze bedekten. Daarom zagen ze die ledematen voorheen niet als ongehoorzaam aan de keuze van hun wil, die zeker zou geweest zijn zoals de rest van hun lichaam door hun vrijwillige wil.” (Tegen de twee brieven van de Pelagianen, 1,31-32).

Seksueel verlangen, zelfs in een goed huwelijk, geeft de erfzonde door

“Huwelijk op zichzelf is eerbaar in al het goed die er betrekking op heeft, maar zelfs wanneer het bed onbezoedeld is, als het komt tot het feitelijke proces van voortplanting, kan de omhelzing die op zich wettig en eerbaar is, niet gedaan worden zonder het vuur van de seksuele passie, om in staat te zijn om dat te bereiken wat behoort tot het gebruik van rede en niet van seksuele passie (het verwekken van een kind). Nu, deze passie, als deze de wil volgt of voorafgaat, doet op één of andere manier, door een kracht op zichzelf, de ledematen bewegen die niet eenvoudigweg kunnen bewogen worden door de wil, en op deze manier toont dit aan dat ze niet de dienaar zijn van een wil die het beheerst, maar eerder als een straf, van een wil die het niet gehoorzaamt. Het toont daarbij dat het moet geprikkeld worden, niet door vrije keuze, maar door een zekere verleidelijke stimulus, en dat het daardoor schaamte produceert. Dit is de vleselijke seksuele begeerte. Het is de dochter van zonde, en wanneer het instemming krijgt tot het stellen van schaamtelijke daden, wordt het de moeder van vele zonden. Nu is alles wat door deze seksuele begeerte in het bestaan komt door natuurlijke geboorte gebonden door de erfzonde, tenzij het wedergeboren wordt in Hem, die de Maagd ontving zonder deze seksuele begeerte.

Wanneer in recente kerkelijke documenten (ik noem er geen bij naam) de wellust of de erotiek nu als iets positiefs wordt voorgesteld, dan moet er een alarmbelletje gaan rinkelen. Wat vroeger altijd als een vrucht van de zondeval werd beschouwd, zou nu plots “een gave van God” zijn, waar men zich niet voor moet schamen, en dat bevorderd moet worden? Neen!

Het verhaal van Tobia

Het verhaal van Tobia (in het Oud Testament, in het boek Tobia of Tobit) is dan ook uitermate passend in deze context. Hij reisde naar zijn oom Raguel om met diens dochter Sara te trouwen (in het Oud Testament moesten de Joden een huwelijk sluiten met iemand die verwant was). Sara was een mooi en bevallig meisje, maar de zeven mannen die vóór Tobia tot haar waren gegaan, waren met haar in het huwelijk getreden uit lust. En de duivel van de lust, Asmodee, bracht hen om het leven. Tobia, een rechtschapen man, was de enige door God voorziene toekomstige echtgenoot van Sara, en Tobia was begeleid door de Aartsengel Rafaël. Op aanwijzen van de engel had Tobia de duivel op de vlucht kunnen jagen. Nu had Tobia Sara tot vrouw genomen, en in de slaapkamer sprak hij zijn heilige verlangens uit:

“Sara, sta op, en laten we vandaag God bidden en ook morgen en overmorgen, want deze drie dagen zullen wij met God verenigd zijn, maar na de derde dag zullen wij van ons huwelijk gebruik maken. Want wij zijn kinderen van heiligen en wij mogen ons niet verenigen als de heidenen, die God niet kennen.” Zij stonden dan beiden op en baden dringend voor hun welzijn. Tobia bad: “Heer! God van onze voorvaders! Hemel en aarde moeten U loven, de zee, de waterbronnen en rivieren, en alle schepselen die daarin zijn. Gij hebt Adam uit het slijk der aarde gemaakt en hem Eva tot hulp gegeven. Heer, gij weet dat ik mijn zuster tot vrouw neem, niet uit wellust, maar alleen uit verlangen om nakomelingen te hebben die uw naam in eeuwigheid zullen loven.” Ook Sara bad: “Ontferm U over ons, en laat ons beiden gezond, een hoge ouderdom bereiken.” (Tobia 8, 4-10)

Wat leren we uit deze Bijbelpassage? Dat de duivel op de vlucht slaat als men vóór de huwelijksdaad samen een gebed verricht tot God.

Raad van de H. Apostel Paulus

De H. Apostel Paulus schrijft in zijn eerste brief aan de Korinthiërs:

Nu kom ik aan de punten waarover gij geschreven hebt. “Het is goed voor een man geen omgang te hebben met een vrouw.”Ja, maar met het oog op de vele gevallen van ontucht is het beter, dat iedere man zijn eigen vrouw heeft en iedere vrouw haar eigen man.Man en vrouw moeten elkaar datgene geven waarop zij recht hebben.Niet de vrouw heeft de beschikking over haar eigen lichaam, maar haar man; evenmin heeft de man te beschikken over zijn eigen lichaam, maar zijn vrouw. Weigert elkaar de gemeenschap niet, tenzij met onderling goedvinden en voor een bepaalde tijd om u aan het gebed te wijden; en komt daarna weer samen. Anders zou de satan van uw gebrek aan zelfbeheersing gebruik kunnen maken om u te verleiden.Dit is bedoeld als tegemoetkoming niet als bevel.Ik zou wel willen dat alle mensen waren zoals ikzelf, maar ieder heeft nu eenmaal van God zijn eigen gave ontvangen, de een deze, de ander die. (1 Kor. 7, 1-6)

En verder:

Laten daarom zij die een vrouw hebben, zijn als hadden zij er geen. (1 Kor. 7, 29)

Paulus zegt hier duidelijk dat indien één van de gehuwden zwak is, de echtgenoot/echtgenote niet mag weigeren als hij/zij gemeenschap wil. Men kan slechts de onthouding leven met wederzijdse instemming, en dat geniet ook Paulus’ voorkeur wanneer hij zegt dat zij die een vrouw hebben best leven alsof zij er geen hadden.

Raad aan de gehuwden

Onze Lieve Vrouw zei in Fatima aan de drie herderskinderen dat de meeste mensen naar de Hel gaan omwille van de zonden van het vlees – de onkuisheid. De porno, de seks, ontucht, seksueel misbruik, verkrachting enz… viert in deze dagen hoogtij. Men kan geen film opleggen of er zit wel een seksscène tussen. Men kan het nieuws niet lezen, of er staat wel een artikel over seks tussen. Men kan geen boekenwinkel binnenstappen of men komt boeken over seks tegen. En op straat: onzedigheid alom. De wereld zinkt weg in de modderpoel van de onreinheid, de onkuisheid, de  seks… Decadentie alom. En doordat de wereld zó oversekst raakt, worden de mensen meer en meer verward. Er zijn meer en meer mensen die zich van geslacht laten veranderen, of die ‘plots’ homoseksueel worden en ‘het’ met iemand van hetzelfde geslacht willen doen. De wereld beweert “vrij” te zijn op seksueel vlak, maar ze is nog nooit meer slaaf geweest.

Maar wij zijn geroepen om ons kruis op te nemen en Christus na te volgen. Denken we steeds aan Maria, de Heilige Maagd. Zij was ook moeder, maar ze heeft nooit seks gehad, en ze heeft – omdat ze zonder zonde was – daar ook nooit naar verlangd. Laten we haar steeds bidden om de deugd van kuisheid binnen het huwelijk. De wereld verheerlijkt en verafgoodt de seks, maar wij zijn niet van deze wereld, dus laten wij de kuisheid en de onthouding maar “verafgoden”, ons vrijmaken van de banden van de lust en aldus heilige echtgenoten worden vóór het aanschijn van God en aldus de Heilige Harten van Jezus en Maria troosten. Het kan soms niet altijd gemakkelijk zijn, maar op het einde van de rit komt de zegepraal, en dan zal het alle moeite en inspanning waard zijn geweest.

“Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien.” (Matt. 5,8)

Wie meer wil weten over het christelijk huwelijk, kan dit boekje bestellen voor €7 (bij mij via mail of rechtstreeks via de uitgeverij):

Ook deze folder is hier te verkrijgen:

Gepubliceerd door Michaël Dekee

Michaël (°1991) is katholiek, gehuwd en vader. Hij publiceert op verschillende websites artikelen over geloof en wetenschap en is auteur van verschillende boeken, waaronder "De evolutietheorie ontkracht". Mijn websites: Gegroetokruis.org Eerherstelheiligsacrament.org Evolutietheorie-ontkracht.com Alle berichten van Michaël Dekee weergeven