Op 10 oktober 2020 werd in Assisi een jongere zalig verklaard. Een jongere? Jawel, en dan nog wel iemand  die op jonge leeftijd stierf aan het gevolg van Eerst en vooral: wie was deze jongere die de eer mocht ontvangen om als Zalige de weg te wijzen naar God en dan nog in deze tijden? Alvast was mijn eerste indruk: wordt je zalig als je vroege sterft? Ik denk het niet. Er moet zoveel méér zijn waarvoor de Kerk zich jarenlang heeft gebogen opdat deze jongeman verheven werd tot de ‘eer der altaren’ Ik ben op zoek geweest na de plechtigheid vandaag te Assisi, uitgezonden rechtstreeks op KTO, de Franse katholieke TV-zender.

Wie was de Zalige CARLO ACUTIS?

Hij werd geboren te Londen (Groot-Brittannië) op 3 mei 1991 en was van Italiaanse afkomst.

Zijn ouders waren werkzaam in Londen en in Duitsland. In 1991 vestigden ze zich te Milaan. Als kind werd hij toegewijd aan Onze Lieve Vrouw en leerde het reciteren van de heilige Rozenkrans. Na zijn eerste communie bleef hij trouw als communicant. ( Op 7-jarige leeftijd in het klooster van St.Ambrosius ad Nemus ). Voor of na de H. Mis was hij bij het Tabernakel in gebed en bezinning. Een wekelijkse belijdenis in het biechtsacrament was hem niet vreemd.

Hij doorliep zijn middelbare studies te Milaan bij Jezuïeten ( Instituut Paus Leo XIII ).

Zijn voorbeelden in het geloof, dat een eenheid vormde met zijn gehele leven waren: Sint Franciscus van Assisi, de Heiligen van Fatima, nl. Francisco en Jacinta Marto, H. Dominiek Savio, de H. Tarcisius patroon der acolieten en de H. Bernadette van Lourdes.

Hij was bekend om zijn steunen van kinderen wiens ouders gingen scheiden. Hij nodigde ze uit bij hem thuis. Een bijzonder eerbied toonde hij voor gehandicapten en verdedigde ze bij het pesten. Hij hield van reizen, maar vooral Assisi was voor hem een kernbestemming. Met zijn ouders trok hij naar verschillende plaatsen waar eucharistische wonderen hebben plaats gevonden.

Zijn offerziel is meer dan bekend. Zijn lijden en ziekte (leukemie) droeg hij op voor de ganse Kerk en ook voor Paus Benedictus XVI;

   “Ik offer al het lijden dat ik zal moeten lijden op voor de Heer, voor de Paus en de Kerk”.

Op 15-jarige leeftijd stierf hij ten gevolge van ziekte ‘leukemie’ op 12 oktober 2006 te Monza ( Milaan – Italië ) Zijn lichaam werd bijgezet in de kerk van Santa Maria Maggiore  te Monza. En vandaag, 10 oktober werd hij Zalig verklaard in de Basiliek van de Heilige Franciscus van Assisi door Kardinaal Agostino Vallini. Op de heiligenkalender prijkt hij voortaan op de dag van zijn geboorte: 12 oktober. Zijn attributen zijn van dubbele aard, enerzijds de Rozenkrans, het gebed dat wijst op zijn diepe verbondenheid in het geloof met de Moeder Gods én, ietwat ongewoon, maar heel actueel, een laptop! Lijkt vreemd maar wat verder volgt is een toonbeeld voor vele jongeren en gelovigen in deze wereld vol internet en electronica. Wat moeten we hiermee?

De Rozenkrans

Wat me opvalt voor ik verder in het leven van deze Zalige jongere zal doorgronden is een Rozenkrans. Ik moet nu wel zeggen dat in deze tijden heel wat mensen, misschien schuchter maar vastberaden deze krachtige ‘ klimkoord van het geloven’ bij zich hebben én dat het voor hen een leidraad is bij het bidden. Dus heel aanneembaar, maar een jongere? Jawel, kijk rondom je en je merkt al vlug kinderen die dit gebed koesteren, ook jonge mensen. Een traditiegebed dat vele ouderen moedig bidden én doorgeven. Zonder hier verder op in te gaan ben ik er grondig van overtuigd dat dit gebed wonderen tot stand brengt en de wereld nog steeds tot veel geloofsvreugde brengt. Het is een eenvoudig gebed dat het hele Evangelie omvat en ons dichter brengt bij Maria en haar Zoon en zo ons bij God brengt. En dat tot vreugde wie de diepe zin ervan ervaart.

Een laptop ?

Dit attribuut, zo algemeen gebruikt, doet ons niet direct verbinden met geloven en heiligheid.. En toch.

De meeste zaligen en heiligen zijn afgebeeld met wat hen heeft gekenmerkt hier op aarde tijdens hun leven. Het zijn de vele gekende of miskende afbeeldingen van deze voorbeelden uit de Kerkgeschiedenis. Ze leefden elk in een welbepaalde tijd en hun hun inzet.

De Zalige Carlo Acutis heeft geleefd in deze tijden en wel in de overgang van de twintigste eeuw naar de huidige . Hij verbindt hierin de nieuwe mogelijkheden die deze tijd kenmerken. Internet en electronica bepalen het leven van velen en is ondenkbaar geworden in alle sectoren van onze handel en wandel.

Toch maken wij hier al een kanttekening bij deze nieuwe media. Tot wat leidt dit alles en wat kan en wat niet met deze nieuwe gegevens? Daar wordt vaak weinig bij stilgestaan en wroeten we ons in het utilitaire, lucratieve of elementaire van deze ‘verworvenheid’.

De Zalige Carlo was tijdens zijn korte leven heel bedrijvig in deze nieuwe middelen als computerprogrammeur. Vooral zijn digitalisering en documenteren van de Eucharistische Wonderen. Hij bewonderde in de Zalige Giacomo Alberione de initiatieven om de media te gebruiken tot evangelisatie en het verkondigen van het Evangelie. Dit alles had soms heel eenvoudige montagewendingen zoals het inbrengen in zijn website van filmmateriaal en wat humor.

Voor velen zal dit de wenkbrauwen doen fronsen… Wat beroert een jong mens nu om daarover een website te maken? Kort voor zijn dood vond hij dit een onderwerp waaraan de meesten van ons, ja zelfs gelovigen, in een boogje lopen, enerzijds uit ongeloof en ouderwets aandoend, of anderzijds een hoogmoed waar we geen rekening houden met God die wonderen doet, vroeger en zeker ook in deze roerige en soms arme tijden. Arm misschien niet in materiële aard maar wel in spirituele. Vandaar dat ikzelf het een sterk signaal vindt dat de Kerk zo iemand waardig vindt om zalige verklaard te worden en als voorbeeld te gelden voor velen, jong én oud. Ja, er gebeuren misschien veel grootsere zaken in wereldlijk opzicht dan dit onderwerp, maar is het vele grootse van onze maatschappij wel zo hoogstaand? Onze wereld is vaak heel arm een diepte en zingeving en spot met wat de mens overstijgt in God.

Het doet me denken aan een boek dat onlangs verscheen in het Nederlands over Eucharistie wonderen en waarvan ik de vreugde kreeg om een voorwoord te schrijven. Zie hier.

Naast zijn computervaardigheid  stond hij bekend om zijn opgewektheid.  Daarnaast viel bij hem op zijn toewijding aan de H.Eucharistie, het Heilig Misoffer. Het was de kern van zijn geloof. Dit alles bepaalde mijn keuze bovenaan dit schrijven als titel: ‘De vreugde van het geloof’.

Het Heilig Sacrament

Zijn vreugde en kracht in zijn geloof haalde hij vooral uit zijn aanwezig-zijn bij het Heilig Sacrament van Jezus. Heel uitzonderlijk ook in deze tijd, laat staan bij jongeren? Maar de Heer is steeds alomtegenwoordig in de H.Eucharistie én de sacramenten. Het zijn de genaden van hierboven, geschenken zonder weerga.

De stappen tot zijn zaligverklaring

Kort na zijn sterven klonk reeds de vraag naar méér en ook naar het bewandelen van wegen om de diepte van het beleven in het geloof van deze jongere in deze tijd te laten horen en tot inspiratie te dienen. Vooral in 2013 kwam één en ander in stroomversnelling. De eerste stap werd gezet en hij werd gekend als ‘Dienaar van God’. Wat later werd hij ‘eerbiedwaardig’ verklaard. Een wonder werd aan hem toegeschreven waardoor de weg open lag tot zijn Zaligverklaring vandaag . (Basiliek van St. Franciscus te Assisi, 10 oktober 2020 om 16.30 uur)

Om voorlopig hier te besluiten nog een citaat van deze nieuwe Zalige, een kans in deze tijd om het geloof dieper te beleven en de vreugde van het geloof te smaken:

“ Hoe meer Eucharistie we ontvangen, hoe meer we zullen worden zoals Jezus, zodat we op deze aarde een voorproefje van de Hemel zullen hebben “

Een baken voor deze tijden! Zeker.

Priester Philippe Vindevogel,    10 oktober 2020

Gepubliceerd door Priester Philippe Vindevogel

Hulppriester te Poperinge, West-Vlaanderen. Alle berichten van Priester Philippe Vindevogel weergeven