Het is Advent, een tijd om tot bezinning te komen, een tijd van versobering ook. De Advent is net zoals de veertigdaagse Vasten een periode van versobering, bezinning, ingetogenheid. Kerstmis en Pasen zijn twee heel belangrijke feesten die goed moeten voorbereid worden. Het is goed om in de periode van de Advent, net zoals in de vasten, eens te biechten te gaan. Beperk je biecht niet tot het minimum van één keer per jaar. Maak dat je ook het kindje Jezus met een gezuiverde ziel mag verwelkomen.

En de Advent is een tijd van versobering, leg jezelf eens een versterving op… laat iets wat je graag hebt… Lees een geestelijk boek… spendeer wat meer tijd met God, wordt meer ingekeerd… Mediteer over de reden waarom Hij mens geworden is, geboren als een klein kindje: om ons te verlossen van onze zonden. Wij zijn allemaal Zijn schatten, want we waren in zijn ogen zoveel waard dat Hij het de moeite vond om uit de Hemel neer te dalen en een meest gruwelijke en pijnlijke kruisdood te sterven. Om ons met zijn Bloed terug te kopen van de Satan, wiens slaven wij waren geworden, opdat wij zouden kunnen gered worden en binnengaan in het Eeuwige Koninkrijk Gods, een volmaakte wereld na dezen, zonder lijden, zonde, haat, ziekten, pijn of dood….

Advent is een tijd van verwachting… het is de tijd van het reikhalzend uitzien naar de komst van de Redder. En Hij komt naar ons, maar wij gaan ook naar Hem. En net zoals de Drie Koningen die door de barre woestijn trokken met hun kamelen, trekken wij door de woestijn van de advent om naar Jezus te gaan; onze ziel geschuurd en gepolijst door het woestijnzand, en gezuiverd van alle smet.

En als we dan aankomen op de grote dag… Wat zullen we aantreffen? Een woonst met daarin de Kerstman die ho-ho-ho zingt, naast een kerstboom, pakjes en snoep?

Nee…. je komt aan in Betlehem, een klein stadje. Het is reeds donker…  een heldere hemel, en de ster schijnt en wijst richting de velden net buiten de stad. Het is stil… de wind waait zacht…. hier en daar hoor je in de verte wat schapen blaten… “bèèèh… ”

Daar zie je een grot met een deur. Voorzichtig doe je hem open. Je ziet daar het Kindje Jezus, die naar je lacht, met zijn armpjes open om je te verwelkomen, omgeven door een hemels licht. De Heilige Maagd Maria zit geknield naast Hem, en Jozef is juist bezig een eenvoudige maaltijd klaar te maken… Ze verwelkomen je… Het zicht ontroert je en Maria neemt het Kindje en legt het in je armen. Hij is hét Kerstgeschenk voor ons allen. En jij geeft je hart als geschenk aan Hem.

De wereld weet niet (meer) waar Kerst over gaat, dus laat ze de Kerstman maar “Winterman” noemen, en de Kerstmarkt maar Wintermarkt… maar wij weten wel waar het over gaat met Kerstmis: het nederige Kerststalletje en het Kindje Jezus die voor ons geboren werd, het Kerstekindje… En zo wordt het woord “Kerst”, dat komt van “Christus”, weer voorbehouden voor ons Christenen en voor het Kindje Jezus, en verdwijnt het uit alles dat in essentie niets met Kerstmis van doen heeft.

Laten we Hem dan ook alle lof, eer, liefde en aandacht geven die Hij verdient op dit feest. Amen.

Gepubliceerd door Michaël Dekee

Michaël (°1991) is katholiek, gehuwd en vader. Hij publiceert op verschillende websites artikelen over geloof en wetenschap en is auteur van verschillende boeken, waaronder "De evolutietheorie ontkracht". Websites: Gegroetokruis.org Eerherstelheiligsacrament.org Evolutietheorie-ontkracht.com Alle berichten van Michaël Dekee weergeven